Empirische therapie:

isoniazide 1 dd 5 mg/kg met een maximum van 300 mg; 6 maanden
+ rifampicine 1 dd 10 mg/kg, maximaal 450 mg < 50 kg en 600 mg > 50 kg; 6 maanden
+ pyrazinamide 1 dd 25-30 mg/kg, maximaal 2000 mg; 2 maanden
+ ethambutol 1 dd 15-20 mg/kg, maximaal 1600 mg; 2 maanden

Dosering kinderen < 25 kg: zie Handboek tuberculose.

Toevoegen pyridoxine 1 dd 20 mg: bij alcoholisten, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, ouderen, diabetici, HIV-geïnfecteerden, ondervoede patiënten en patiënten met nierfunctiestoornissen.

Behandeling aanpassen aan gevoeligheid. Bij gebleken gevoeligheid voor rifampicine en isoniazide, ethambutol staken. Bij niet volledig gevoelige stam zie adviezen richtlijn NVALT Medicamenteuze behandeling van tuberculose en overleg met longarts en arts-microbioloog.

Corticosteroiden:

het gebruik van corticosteroïden als adjuvant therapie bij de behandeling van een normaal gevoelige M. tuberculosis wordt aanbevolen bij pericarditis en bij meningitis tuberculosa.

Pericarditis tuberculosa: Volwassenen: week 1 t/m 4 prednison 60 mg/dag (of een equivalente dosis prednisolon), week 5 t/m 8 30 mg/dag, week 9-10 15 mg/dag, week 11 5 mg/dag, daarna stop. Kinderen: dosis op geleide van het gewicht, beginnen met ongeveer 1 mg/kg lichaamsgewicht per dag en vervolgens de dosis afbouwen volgens het schema voor de volwassenen.

Meningitis tuberculosa: Stadium I: Intraveneus dexamethason te beginnen in week één met 0,3 mg/kg/dag, daarna in week twee 0,2 mg/kg, gevolgd door vier weken orale behandeling te beginnen in week drie met 0,2 mg/kg, in week vier 0,1 mg/kg, in week vijf 3 mg, en uiteindelijk in week zes 2 mg. Stadium II (verlaagd bewustzijn) en III (coma): Intraveneus dexamethason te beginnen in week één met 0,4 mg/kg/dag, daarna verminderen met 0,1 mg/kg tot en met week vier, gevolgd door vier weken orale behandeling te beginnen in week vijf met 4 mg eenmaal daags en daarna elke week verminderen met 1 mg.

Meldingsplichtige ziekte groep B1.